มนุษย์ทั้งหลาย
นับตั้งแต่เกิดขึ้น
เริ่มรู้เรื่องราวต่างๆ
นั้น จนออกไปเผชิญโลกภายนอก
เติบใหญ่ มีครอบครัว จนกระทั่งตาย
ล้วนเกี่ยวข้องกับ "
การพนัน
"
ทั้งสิ้น
หลายท่านอาจจะงงว่าไม่ชอบเล่นการพนัน
แล้วทำไมถึงเปรียบชีวิตเหมือนการพนันนั่นเพราะในความเป็นจริงแล้ว
โลกของเราก็เหมือน "คาสิโน"
เหมือนบ่อนขนาดใหญ่
และสิ่งที่แทนเงินลงทุนในการเล่นการพนันของเราก็คือ
กำลังกาย กำลังสติปัญญา
และกำลังทรัพย์
นับตั้งแต่เกิด
เราก็เริ่มเข้าสู่วิถีของนักพนันโดยไม่รู้ตัว
นั่นคือทางเดินชีวิตในขั้นพื้นฐาน
ที่พ่อแม่เป็นผู้ปูทางไว้
ดุจดั่งนักพนันที่ยากจนและยังไร้ประสบการณ์
จึงต้องแทงเข้าข้างผู้มีประสบการณ์มาก่อน
ต่อมา
เมื่อเราโตขึ้น
เราก็เริ่มลงมือเล่นพนันได้ด้วยตัวเอง
ทั้งเรื่องการเรียน การงาน
การใช้ชีวิต และอื่นๆการเลือกเรียนต่อในสายต่างๆ
เลือกทำงาน เลือกคบเพื่อน
เลือกหาแฟน ล้วนเป็นการพนันทั้งสิ้น
ซึ่งแต่ละคน
ก็มีวิจารณญาณในการเลือกแตกต่างกันออกไป
ตามความรู้
และประสบการณ์ของตนที่สั่งสมมาซึ่งผลที่ได้
จะได้หรือเสีย ก็อีกเรื่องหนึ่ง
ดุจนักพนันที่เริ่มดูฤกษ์ยาม
ดูเทคนิคในการโกงเป็นมากขึ้นแต่สุดท้าย
ชีวิตคนก็เหมือนการพนัน
ที่ไม่ว่าจะเป็นเซียนเพียงใด
หากยังเดินอยู่ วันหนึ่งก็ต้องมีล้ม
มีพลาดเหมือนกับแผนที่วางมาอย่างดี
แต่บางทีก็มีสะดุด หรือไม่ก็
วันหนึ่งก็ต้องมีคนที่เก่งกว่า
มาล้มเราได้ดุจภาษิตที่ว่า
"
คลื่นลูกใหม่โถมซัดใส่คลื่นลูกเก่า
"
ดังนั้น
เซียนที่รู้ตัวเอง
จึงมักจะขอถอนตัวไปโดยปริยาย
ซึ่งมักจะถอนตัวเมื่อเริ่มแก่ลง
ดังนั้น หากรู้เช่นนี้แล้ว
ก็จงใช้ชีวิต เวลา กำลังกาย
กำลังสติปัญญา และกำลังทรัพย์ของตน
ให้คุ้มค่าที่สุดและอย่าคิดว่าการคดโกงเป็นสิ่งที่ดีนักเพราะนักพนันที่โกงบ่อยๆ
สักวันก็ต้องถูกจับได้
หากยังไม่เลิกเล่นซะก่อนชีวิตคน
มันก็มีแค่นี้แหละค่ะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น